Juryrapport Duowedstrijd 2011
Dit jaar riepen wij de allereerste Duowedstrijd ooit uit! Creatievelingen werden opgeroepen een gedicht, foto, schilderij, verhaal, filmpje, muziekstuk of iets anders in te sturen met het thema ‘duo’. De jury, bestaand uit Kila van der Starre, Babette Zijlstra en poëtisch en muzikaal duo-expert Jeroen Naaktgeboren, waren blij verrast met de variatie, ook al maakte de diversiteit het des te moeilijker drie winnaars uit te kiezen. Het meest geliefde onderwerp bleek ‘tweeling’ te zijn. Niet gek binnen het thema ‘duo’. Maar slechts enkele inzendingen wisten origineel met het onderwerp om te gaan.
Tjade Witmaar, die een eervolle vermelding heeft verdiend met zijn gedicht “een verlegen tweeling”, was één van de deelnemers die originaliteit met zijn (Siamese) tweeling wist te combineren. In dit gedicht wordt banaliteit met absurditeit afgewisseld. Het bevreemdende beeld van een pasgetrouwd stel dat op een curieuze plek aan elkaar vast zit hield de jury tot aan hun tersluiks gegeeuw geboeid. Jammer waren de enkele woorden die op de jury overkwamen als ‘moeilijk doen om het moeilijk doen’.
Eerste prijs: Paul Marius Borggreve
Paul Marius Borggreve mag zich winnaar van de Duowedstrijd 2011 noemen. In zijn gedicht “Duo” wordt op zeer knappe wijze een fraai portret geschilderd van een soort duo dat iedereen kent. In een strakke vorm heeft Paul de vrijheid gevonden een ontroerende beschrijving neer te zetten waarin de eindrijm geen enkele keer stoort. Samen met de humor, de herkenbaarheid en de mooie wending in de laatste strofe verdient dit gedicht het meest van alle inzendingen de eerste prijs. Kila&Babsie en altvioliste Almut Krauss zullen samen naar Groningen afreizen om een privé-optreden te verzorgen. Ook krijgt Paul een gesigneerd exemplaar van de bundel Stereo, inclusief CD, cadeau.
Tweede prijs: Remco Ekkers
Remco Ekkers schreef een gedicht waarover alle drie de juryleden zeiden dat ze het telkens opnieuw wilden lezen. In elke strofe van “Wij zijn twee” komt een duo voor en alle soorten duo’s komen aan bod: van mensen, dieren en objecten, tot mens en dier en mens en object. De regels worden mooi afgebroken en het metrum loopt goed. Echter, het eind van het gedicht had sterker gemogen. Zo sterk als de beginregel bijvoorbeeld, die er mede voor heeft gezorgd dat Remco de tweede prijs heeft gekregen: een gesigneerd exemplaar van de bundel Stereo, inclusief CD.
Derde prijs: Gèry de Keyser
De derde prijs, een gesigneerd exemplaar van een CD van Kila&Babsie en alvioliste Almut Krauss, gaat naar Gèry de Keyser. Op de foto die hij instuurde staan drie mensen, maar twee daarvan zijn onvermijdelijk een duo. Het is een herkenbaar moment. Daarentegen spat tegelijkertijd de absurditeit van de foto af. De foto blijft in je gedachten en heeft de jury dermate geboeid dat Gèry de Keyser de derde prijs in de wacht sleept.
WINNENDE INZENDINGEN
Duo – eerste prijs
Op een tochtje over de Drentse hei,
liep ik mijmerend schaapjes te tellen
en werd opgeschrikt door hevig bellen;
met tegenzin deed ik een stap opzij.
Een ouder echtpaar kwam op fiets voorbij,
allebei op een blauwwitte gazelle
en hetzelfde jack dat wat leek te knellen,
want hij keek even chagrijnig als zij.
Niet alles was gelijk. Hij ging voor,
had de kaart, zij de zware fietstassen
niet tegen zijn tempo opgewassen,
waardoor zij steeds wat terrein verloor.
Ik volgde bedachtzaam in hun spoor.
Op elk potje moest een deksel passen,
maar mocht er meer zijn dan dezelfde jassen?
Waar vonden zijn nog bij elkaar gehoor?
Ik trof hen weer bij de brink op het terras.
Opnieuw duurde de ontmoeting maar even.
Ik kwam toen zij hun zitting hadden opgeheven,
en gingen naar hun fietsen op het gras.
Opeens nam hij van haar de zware tas
om haar daar spontaan een zoen te geven.
Ik zag toe op mijn koffie en hun leven
alsof het nu dertig jaar eerder was.
Paul Marius Borggreve
ft. Dichtkring RondRijm
Wij zijn twee – tweede prijs
Maar de moeder ligt zwart
naast de dochter die droomt
van de omgevallen mand
en het gras in de wind.
Twee vrouwen kijken uit
een raam, naar dorp of stad.
Het is even stil, maar het licht
in de stad is geel van heimwee.
Schrikbarend: vrouwen en
stenen: één naakt, uitgespreid.
De ander grijpt naar haar hoofd
kijkt in de koele lucht.
In de bocht van de weg
naast het koren het meisje
met de koe die grazen wil.
Zij staat in haar schaduw te wachten.
De antilopen kijken naar elkaar.
Zullen we springen, grazen?
Eendracht in houding en staart.
Vooruit, de heuvels tegemoet.
Twee nieuwe obelisken met de punt
in het zand naast de bunkers.
Wit en zwart storen zich niet
aan regen, wind of zwaartekracht.
Remco Ekkers
(zonder titel) – derde prijs
een verlegen tweeling – eervolle vermelding
heb het toch goed voor
met deze verlegen tweeling
met deze onbegrepen enclave
deze Siamese autarkie
al sinds hun eerstenachts bruidsbed
zitten ze bij de genitaliën aan elkaar vast
geen chirurg die ze kan lossnijden
heb het goed voor
met deze ongelegen tweeling
ook al werpen ze steeds barricades op
zeggen ze nooit wat ze denken
een trampoline in hun slaapkamer
is de stille aankondiging
van hun monchrome wittebroodsjaren
een rondvaart in fotoboeken
is hun enige contact
met de bedreigende buitenwereld
heb het dus goed met ze voor
stoor je niet aan onbedoelde onbeleefdheden
begrijp tijdig hun tersluiks gegeeuw
Tjade Witmaar